- ağımtıl
- sif. Ağ rəngə çalan, ağa çalar, azacıq ağ. İldırım çaxdıqca hörümçək toru kimi bütün meşəni, ağacların yarpaqlarını, budaqlarını sarmış bu tor ağımtıl bir şəfəqlə parıldayırdı. Ə. M..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əşhəb — ə. ağımtıl, ağımsov … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağavuş — (Dərbənd, Xaçmaz) ağımtıl. – Zərlünü qizinü ağavuş parçadan bir künneği var, lap xuşumə gələdü (Dərbənd) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağouş — (Sabirabad) ağımtıl … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağuş — (Lənkəran) ağımtıl. – Xoşuma gəlmir, ağuz parçadu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
toğunti — (Salyan) ağımtıl … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağ — 1. 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi. N. N.. 2. sif. Təmiz, yazılmamış. Ağ kağız. Ağ dəftər. 3. is. Gözün buynuz təbəqəsində əmələ gələn ağımtıl ləkə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağımsov — bax ağımtıl. Ağımsov tüstü onun <Cahandar ağanın> enli dodaqlarının üstünə enmiş qalın bığlarının arasına doldu. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağımtıllıq — is. Ağ rəngə çalarlıq, açıqağlıq, ağımtıl şeyin halı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iz — is. 1. İnsan və ya heyvan ayağından səth üzərində qalan nişanə; ləpir. Canavar izi. Qarın üstündə dovşan izi var. – Talada quzu gördüm; Bir maral izi gördüm; Endim bulaq üstünə; Sevdiyim qızı gördüm. (Bayatı). Dəvə ləpirindən, ayaq izindən;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kahı — is. bot. Yaşıl ağımtıl yarpaqları və kökü çiy yeyilən kələməoxşar birillik tərəvəz bitkisi. Yavaş yavaş dəyər, yetər ləzzətli, dadlı meyvələr; Gilasü, albalı, kahı, xoş iyli sarı heyvalar. A. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti